فهرست مطالب

Islamic Dental Association of IRAN - Volume:19 Issue: 4, 2008

Journal of Islamic Dental Association of IRAN
Volume:19 Issue: 4, 2008

  • 128 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1387/03/20
  • تعداد عناوین: 16
|
  • جهان بینی فلسفی
    شهید آیت الله مرتضی مطهری صفحه 5
  • احمد سوداگر، محمدحسین قهرمانی، پوریا مطهری، سمیر زاهد پاشا صفحه 8
    زمینه و هدف
    تجویز ویتامین A اضافی تاثیر عمیقی در استخوان دارد. این ویتامین می تواند سبب القای تحلیل استخوان از طریق تحریک ساخت استئوکلاست های بالغ از سلول های پیش ساز و همچنین سبب پیشرفت بلوغ سلول های رده استئوبلاستی شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر ویتامین A بر حرکت ارتودنتیک دندان در موش صحرایی نر (Rat) می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی (Clinical Trial) از هشتاد موش صحرایی نر با وزن 200-250 گرم استفاده شده که به هشت گروه مساوی تقسیم گردیدند. نیروی ارتودنسی اولیه ایی معادل شصت گرم بر مولر اول در تمام گروه ها اعمال گردید. شش دوز مختلف ویتامین A تهیه شد. دو گروه کنترل یکی بدون تزریق و دیگری با تزریق روغن زیتون به عنوان حلال فیزیولوژیک در نظر گرفته شدند. پنج موش را هم به عنوان Normal base در نظر گرفتند که نه اپلاینسی بر آنها سوار شده بود و نه تزریقی دریافت می کردند. آنها بعدا در ارزیابی های هیستولوژیک مورد مقایسه قرار گرفتند. شش گروه دیگر روزانه دوزهای مختلف ویتامین A که شامل دویست و پنجاه، پانصد، هفتصدوپنجاه، هزار، هزار و هفتصد و پنجاه و دو هزار و پانصد IU/Kg (واحد بین المللی بر کیلوگرم)بود را به صورت داخل صفاقی دریافت می کردند. حرکت ارتودنتیک دندان در ابتدا و انتهای دوره مطالعه (روز چهاردهم) اندازه گیری شد. در انتها نمونه خون از قلب گرفته و سطح سرمی آلکالین فسفاتاز سنجیده شد. بعد از کشتن حیوانات، مقطع ماگزیلا جهت رنگ آمیزی H&E آماده شد. اطلاعات توصیفی آماری با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 11 ثبت و به صورت میانگین ± انحراف معیار داده شد. اختلاف بین گروه ها با آزمون One way ANOVA و به دنبال آن یک آزمون Kruskal-wallis، Tukey و Chi-square بررسی گردید.
    یافته ها
    در بین هشت گروه، گروه IU/Kg250 حداقل حرکت دندانی و گروه IU/Kg2500 بیشترین میزان حرکت دندانی را نشان داد. حرکت در گروه های کنترل از اکثر گروه های درمان شده با ویتامین A بیشتر بود اما در حرکت دندانی بین گروه های مختلف اختلاف معنی داری دیده نشد. اگر چه تعداد مختلف استئوکلاست ها در گروه های مختلف دیده شد اما تفاوت معنی داری در تعداد استئوکلاست بین گروه های مختلف در نواحی متفاوت دیده نشد. قاعده مشخصی برای حضور لاکوناها در سطح ریشه و همچنین ارتباطی بین طول و عمق لاکوناها با دوزهای متفاوت ویتامین A وجود نداشت. تحلیل ریشه در نواحی مختلف ریشه رخ داده و ارتباطی با مقادیر مختلف ویتامین A نداشت. ارزیابی سطح سرمی آلکالین فسفاتاز اختلاف معنی داری بین گروه های تحت درمان با مقادیر مختلف ویتامین A و گروه های کنترل نشان نداد.
    نتیجه گیری
    براساس نتایج مطالعه، ویتامین A علی رغم تاثیرات گزارش شده بر استخوان، ریمودلینگ استخوان آلوئولار و حرکت ارتودنتیک دندان را افزایش نداد.
    کلیدواژگان: حرکت ارتودنتیک دندان، ویتامین A، ریمودلینگ استخوان
  • بررسی آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر تهران نسبت به درمان صدمات ناشی از ضربه به دندانها در کودکان (1382)
    بهمن سراج، مهدی شهرابی، مریم بیژنی، علی اصغر حائری مهریزی صفحه 18
    زمینه و هدف
    معمولا، صدمات ناشی از ضربه به دندانها تجربیات ناخوشایندی را برای کودکان فراهم می سازد و لازم است در اسرع وقت تحت درمان قرار گیرند. هدف از این مطالعه ارزیابی آگاهی دندانپزشکان عمومی شاغل در شهر تهران نسبت به درمان این گونه صدمات است.
    روش بررسی
    در این مطالعه مقطعی پس از مشاوره آماری 165 دندانپزشک عمومی دارای مطب در تهران انتخاب شده و پرسشنامه تنظیمی در اختیارشان قرار گرفت. بعد از کامل شدن پرسشنامه ها، اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 5/11 مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. آزمونهای آماری به کار گرفته شده شامل آزمون ناپارامتری Mann-whitney U، ناپارامتری Kruskal-wallis، آزمون t و ضریب همبستگی Pearson می باشد.
    یافته ها
    آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر تهران در مورد صدمات ناشی از ضربه به دندانهای کودکان 64% بوده است که میزان آگاهی دندانپزشکان با سن آنها رابطه معکوس داشت(05/0P<). علاوه بر آن میزان آگاهی دندانپزشکان با سال فارغ التحصیلی آنها رابطه مستقیم داشت(05/0P<).
    نتیجه گیری
    دندانپزشکان عمومی شهر تهران از نظر آگاهی در زمینه صدمات دندانی در کودکان در سطح نسبتا مناسبی قرار دارند. با این حال ضروری است تدابیر لازم برای بهبود هر چه بیشتر آن صورت پذیرد.
    کلیدواژگان: کودکان، صدمات دندانی، آگاهی، دندانپزشکان عمومی
  • امیرمنصور شیرانی، فهیمه موسوی صفحه 23
    زمینه و هدف
    پمفیگوس ولگاریس یک بیماری زخمی تاولی و اتوایمیون مزمن است که پوست و مخاط را درگیر می‎نماید. شیوع این بیماری کم می باشد. داروهای مورد استفاده در درمان پمفیگوس عوارض زیادی دارند. در منابع هومیوپاتی درمانهایی برای این بیماری مطرح شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اولیه تاثیر درمان هومیوپاتی در بیماری پمفیگوس ولگاریس می باشد. معرفی مورد: در فاصله زمانی حدود 5/1 سال، دوازده بیمار جدید مبتلا به پمفیگوس ولگاریس که دارویی برای بیماریشان مصرف نمی کردند، شناسایی شدند. هفت بیمار با انجام درمان هومیوپاتی موافقت کردند. درمان هومیوپاتی در فاصله زمانی چهار هفته بین تشخیص اولیه و تشخیص نهایی که بیماران داروهای درمانی متداول را استفاده نمی کردند، تجویز شد تا کارایی درمان هومیوپاتی به تنهایی سنجیده شده و تداخلی با درمان متداول بیماری صورت نگیرد. بیماران در این فاصله زمانی از جهت میزان درد، احساس بهبودی و تعداد نواحی ابتلا مورد بررسی قرار گرفتند. در بیماران تحت درمان در دو بیمار پس‎رفت بالینی به طور واضح مشاهده شد و شش بیمار احساس بهبودی و کاهش درد و سوزش را بیان کردند. این طور به نظر آمد که هومیوپاتی کارآیی درمان متداول را در کنترل بیماری ندارد، ولی شاید به توان از آن به همراه درمان متداول جهت کاهش درد و میزان کورتون مصرفی و بهبود احساس در بیماران مبتلا به پمفیگوس استفاده کرد که این امر نیازمند بررسی های بیشتر می باشد.
    کلیدواژگان: پمفیگوس ولگاریس، هومیوپاتی، درد، احساس بیمار، تعداد نواحی مبتلا
  • سوسن صادقیان، سید محمد رضوی، علیرضا مسائلی صفحه 29
    زمینه و هدف
    در درمانهای ارتودنسی مواد و ابزارهای مختلف، به مدت طولانی در محیط دهان قرار می گیرند که ممکن است خصوصیات آنها را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این بررسی، ارزیابی سازگاری نسجی هشت نوع ماده فلزی و غیرفلزی مورد استفاده در درمانهای ارتودنسی به روش کاشتن در بافت همبند زیرجلدی ناحیه پشتی موشهای آزمایشگاهی می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه مداخله ای - تجربی هشت ماده ارتودنسی شامل دو نوع کویل اسپیرینگ (استیل و نیکل تیتانیوم)، دو نوع سمان گلاس آینومر (بندتیت و آریادنت)، دو نوع اورینگ (آمریکن ارتو و پویان طب نور) و دو نوع اکریل (آکروپارس و بایر) مورد ارزیابی قرار گرفت. از 96 موش سفید مؤنث استفاده شد. در ناحیه پشتی هر موش پنج جایگاه انتخاب گردید. دو قطعه از یک ماده مورد آزمایش، با طول یک سانتی متر، در سمت راست و دو قطعه از ماده مورد مقایسه با همان طول در سمت چپ کاشته شده و جایگاه وسط با فاصله مساوی از چهار جایگاه فوق الذکر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد که در این جایگاه برشی مشابه گروه های مورد آزمایش انجام گردید و بدون کاشتن ماده خاصی محل برش بخیه گردید. در هر مقطع زمانی 15–30 و شصت روزه یک سوم از موشها از مطالعه خارج شده و از جایگاه های مورد نظر بیوپسی تهیه گردید و واکنشهای بافتی در اطراف مواد مورد نظر تعیین شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمونهای غیرپارامتری Kruskal – Wallis و Mann – Whitney استفاده شد.
    یافته ها
    در مورد آکریل اکروپارس)01/0=Pv (اورینگ های پویان طب و آمریکن ارتو)01/0=Pv (، همچنین سمان های گلاس آینومر بندتیت و آریادنت (016/0=Pv (و کویل اسپیرینگ های استیل و نیکل تیتانیوم) 001/0Pv< (با گذشت زمان و در مقطع زمانی شصت روز عدم سازگاری نسجی مشاهده شد. شدت عدم سازگاری نسجی در سمان های گلاس آینومر خصوصا بندتیت (014/0=Pv (و کوی های استیل)001/0Pv< (قابل ملاحظه بود.
    نتیجه گیری
    این بررسی نشان داد که اکثر مواد مورد استفاده با گذشت زمان واکنشهای التهابی بیشتری را در محیط اطراف خود القا کردند که در مورد سمان های بندتیت و کویل اسپیرینگ استیل از همه چشم گیرتر بود.
    کلیدواژگان: سازگاری نسجی، مواد ارتودنسی، نسج همبندی، موش آزمایشگاهی
  • مریم زارع جهرمی، سید محمد رضوی، بهرنگ تابش صفحه 37
    زمینه و هدف
    یکی از شرایط سیلر خوب، داشتن سازگاری نسجی است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی هیستولوژیک شدت واکنش نسجی دو سیلر AH26 وApexit به روش کاشتن در بافت همبند زیرجلدی موشهای آزمایشگاهی می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه مداخله ای - تجربی، سیلرهای تازه مخلوط شده AH26 و Apexit با حجم معین در 11 موش به روش کاشت زیرجلدی قرار داده و در هر موش یک ناحیه به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. از پنج موش پس از گذشت سه روز و از شش موش دیگر پس از گذشت سی روز نمونه ای بافتی تهیه و از نظر سازگاری نسجی با هم مقایسه شدند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمونهای Non parametric به نامهای Man Whitney و Karuskal - Wallis با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    اگرچه میزان التهاب ایجاد شده در نمونه های حاوی سیلرApexit چه در مقطع زمانی سه روزه و چه در مقطع زمانی سی روزه از التهاب ایجاد شده توسط سیلرAH26 بیشتر بود ولی این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود. در ضمن هر دو نوع سیلر سبب ایجاد التهاب خفیف تا متوسط شده که شدت این التهاب در مقایسه با گروه شاهد در مقطع زمانی سی روزه از لحاظ آماری معنی دار می باشد (05/0P.V<).
    نتیجه گیری
    در این مطالعه اختلاف آماری معنی داری بین میزان التهاب ایجاد شده توسط سیلر AH26 و التهاب ایجاد شده توسط سیلر Apexit مشاهده نشد.
    کلیدواژگان: سازگاری نسجی، AH26 - آپکسیت، موش آزمایشگاهی
  • مسعود شریفی، کتایون برهان مجابی، محمدرضا سلمانی، عظیم مستاجری، محمود علیپور حیدری صفحه 43
    زمینه و هدف
    هپاتیت ویروسی B (HBV) عامل اصلی بیماری های مزمن کبدی و کارسینوم سلول کبدی است. دندانپزشکان، جراحان و کارکنان بخش دیالیز بیش از سایر مشاغل درمانی در معرض مخاطره آلودگی با HBV قرار دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط بین سطح آنتی بادی Anti-HBs با سطح تحصیلات و مدت طبابت در دندانپزشکان شهر قزوین می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه که به روش توصیفی - تحلیلی انجام شد، کلیه دندانپزشکان شاغل در شهر قزوین مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه سرم خون در پایگاه انتقال خون قزوین به روش ELISA از نظر HbsAg و تعیین سطح Anti-HBs آزمایش شد. سایر اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون X2 استفاده شد.
    یافته ها
    از 77 نفر دندانپزشک شاغل، 74 نفر معادل 96% با تکمیل پرسشنامه و ارایه نمونه خون در انجام این مطالعه همکاری کردند. این گروه شامل 49 نفر برابر 6/63% دندانپزشک عمومی و 28 نفر معادل 4/36% دندانپزشک متخصص بود که همگی دارای HbsAg منفی بودند. چهل نفر معادل 6/81% دندانپزشک عمومی و 24 نفر برابر با 7/85% دندانپزشک متخصص دوز کامل واکسن را دریافت کرده بودند. 34 نفر معادل 4/69% دندانپزشک عمومی و 12 نفر برابر با 9/24% دندانپزشک متخصص اظهار می کردند که بیمار مراجعه کننده مبتلا به هپاتیت بوده اند. سطح آنتی بادی در هشت نفر معادل 8/10% که همگی دندانپزشک عمومی بودند کمتر از mIU/ml 10 (واحد بین المللی در میلی لیتر)، در 12 نفر برابر با 2/16% mIU/ml 10-100، در 23 نفر معادل 1/31%، mIU/ml 100-500 و در 31 نفر برابر با 9/41% بیش از mIU/ml 500 بود. آزمایش آنتی بادی در دو نفر دندانپزشک عمومی معادل 7/2% بدون سابقه واکسیناسیون مثبت بود (mIU/ml 10-100). بین سطح آنتی بادی با تعداد دوز واکسن (04/0=P) و سطح آنتی بادی با سطح تحصیلات (عمومی و متخصص) (03/0=P) ارتباط معنی دار وجود داشت. بین سطح آنتی بادی و مدت طبابت ارتباط معنی دار وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    سطح آنتی بادی با افزایش سطح تحصیلات رابطه دارد. اما بین سطح آنتی بادی و مدت طبابت ارتباط یافت نشد.
    کلیدواژگان: سطح Anti، HBs، HbsAg، دندانپزشک، سطح تحصیلات، مدت طبابت
  • مقایسه Malpractice ارتودنسی دندانپزشکان عمومی و متخصص در پرونده های سازمان نظام پزشکی در سالهای 72-1384
    محمدصادق احمدآخوندی، محمد جواد خرازی فرد، شقایق رحمتیان صفحه 50
    زمینه و هدف
    در سالیان اخیر تعداد شکایات مطرح شده در سازمان نظام پزشکی نسبتا افزایش یافته است. برخی از این شکایات به Malpractice ارتودنسی که توسط دندانپزشکان عمومی و یا متخصص انجام می گیرد مربوط می شود. هدف از این مطالعه مقایسه فراوانی Malpractice ارتودنسی در بین دندانپزشکان عمومی و متخصص بر مبنای آرای صادره از شعب بدوی و تجدید نظر سازمان نظام پزشکی می باشد.
    روش بررسی
    این مطالعه به صورت مقطعی و به روش اسنادی و پرونده های سنواتی شکایت از دندانپزشکان عمومی و متخصص در ارتباط با درمانهای ارتودنسی از سال1372 شعب بدوی و تجدید نظر سازمان نظام پزشکی که مورد بررسی و صدور حکم قرار گرفته است انجام شد.
    یافته ها
    از بین 54 پرونده شکایت ثبت شده در شعب بدوی و تجدید نظر سازمان، 31 مورد مربوط به دندانپزشکان عمومی، 16 مورد متخصصان ارتودنسی، سه مورد متخصصان اطفال و چهار مورد دندانپزشکان تجربی بودند. 25 مورد از کل پرونده ها رای برائت و سه مورد توبیخ شفاهی، 22 مورد توبیخ کتبی دریافت کرده و چهار پرونده دندانپزشکان تجربی به محاکم قضایی ارجاع شده بود. از بین 31 دندانپزشک عمومی محاکم بدوی و عالی برای بیست نفر معادل 5/64% توبیخ کتبی با درج در پرونده و برای دو نفر برابر 5/6% توبیخ شفاهی و برای نه نفر حکم برائت صادر گردیده بود.
    نتیجه گیری
    تعداد پرونده های موجود در سازمان در ارتباط با Malpracticeارتودنسی دندانپزشکان عمومی افزایش نسبتا زیادی داشته است. پرونده های مربوط به Malpractice ارتودنسی توسط دندانپزشکان عمومی که منجر به صدور رای محکومیت گردیده حدود 88% موارد را شامل می شد.
    کلیدواژگان: مال پراکتیس، درمانهای ارتودنسی - شکایات - دندانپزشکان عمومی - دندانپزشکان متخصص
  • محمدرضا فلاحی، سید مسعود بیان زاده، لینا ملکومیان صفحه 55
    زمینه و هدف
    سمان موقت بدون اژنول P-Cem ساخت شرکت آسیا شیمی طب مورد استفاده بسیاری از دندانپزشکان ایرانی است. هدف از این مطالعه، بررسی خواص فیزیکی سمان موقت ایرانی P-Cem و سمان موقت خارجی Temp Bond، در مقایسه با استانداردISO 3107 است.
    روش بررسی
    در این مطالعه آزمایشگاهی، از هر سمان شش نمونه تهیه گردید تا آزمایشات مربوط به زمان سخت شدن، استحکام فشاری، ضخامت لایه ای و میزان حلالیت سمان موقت ایرانی وسمان موقت خارجی، مطابق دستورالعمل ISO 3107 بر روی آنها صورت گیرد. سپس میانگین هر کدام محاسبه و با استفاده از آزمون آماری t با استاندارد ISO 3107 مقایسه گردیدند.
    یافته ها
    میانگین زمان سخت شدن P-Cem، چهار دقیقه و 57 ثانیه و Temp-Bond، چهار دقیقه و سه ثانیه و میانگین استحکام فشاری P-Cem، 7/5 مگاپاسکال و Temp-Bond، 6/9 مگاپاسکال و میانگین ضخامت لایه ای P-Cem، 16/20 میکرون و Temp-Bond، 83/5 میکرون. از نظر آماری اختلاف معنی داری بین زمان سخت شدن، استحکام فشاری و ضخامت لایه ای این دو سمان ملاحظه گردید (001/0Pv<). میزان حلالیت سمان ایرانی P-Cem، 03/1% و میزان حلالیت سمان خارجی Temp Bond، 9/0% در 24 ساعت بوده، لذا از نظر آماری اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتایج آزمایشات هر دو سمان در محدوده مورد قبول استاندارد ISO 3107 بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج آزمایشات، مقبولیت کاربرد کلینیکی هر دو سمان مشخص می شود. جهت بررسی بیشتر، آزمایشات مربوط بهBiocompatibility برای P-Cem توصیه می گردد.
    کلیدواژگان: سمان موقت، سمان P، Cem، سمان Temp Bond، زمان سخت شدن، استحکام فشاری، ضخامت لایه ای، حلالیت
  • حمید کرمانشاه، حمید قنبری پور صفحه 60
    زمینه و هدف
    یافته های جدید در ارتباط با مکانیسم چسبندگی به عاج بیانگر افزایش پایداری باند در صورت برداشت کلاژن از سطح عاج می باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر برداشت کلاژن بر روی استحکام باند سه سیستم باند عاجی یک جزیی با توجه به تفاوتهای ساختاری آنها انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه به روش تجربی و با تکنیک مشاهده ای بر روی صد دندان قدامی سالم گاو انجام گرفت. در سطوح باکال دندانها، سطح صافی از عاج ایجاد شد، سپس نمونه ها براساس روش آماده سازی عاج و نوع باندینگ به چهار گروه اصلی تقسیم شدند: A: کاربرد سه سیستم ادهزیو مختلف (P&B NT، SB، PLP) بدون درمان عاج با هیپوکلریت سدیم. گروه کنترل B: کاربرد سیستم ادهزیو P&B NT با درمان عاج با هیپوکلریت سدیم به مدت یک دقیقه قبل، بعد و بدون اچینگ. C: کاربرد سیستم ادهزیو SB با درمان عاج با هیپوکلریت سدیم به مدت یک دقیقه قبل، بعد و بدون اچینگ.: D کاربرد سیستم ادهزیو PLP با درمان عاج با هیپوکلریت سدیم مدت یک دقیقه قبل از کاربرد سیستم باند. پس از آن استوانه کامپوزیتی به قطر دو میلی متر و ارتفاع سه میلی متر به کار رفت. در مرحله بعد یک هفته در آب مقطر با دمای اتاق نمونه ها تحت پانصد سیکل حرارتی نگهداری شدند و سپس در حمام آب بین 5-55 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. استحکام باند برشی نمونه ها به وسیله دستگاه تست مکانیکیZwick و با سرعت 5/0 میلی متر در دقیقه اندازه گیری گردید. داده ها به وسیله آزمونهایTwo way ANOVA، Tukey HSD و Dunnet T3 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
    یافته ها
    نوع باندینگ، روش آماده سازی عاج و اثر متقابل این دو عامل در کنار هم، بر میزان استحکام باند برشی تاثیر دارند و این تاثیر از نظر آماری معنی دار است(05/0P.v<). میانگین استحکام باند برشی بر حسب نوع باندینگ در دو گروه PLP و P&B NT با یکدیگر یکسان نیست و در گروه PLP بیشتر است (96/2±41/17، 51/1±77/12 مگاپاسکال). در گروه P&B NT بین میانگین استحکام باند برشی (بجز بین دو گروهControl –H1) در تمام مقایسه های دو به دو در روش های مختلف آماده سازی عاج اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0P.v<). در گروه SB بین میانگین استحکام باند برشی (بجز بین دو گروه Control–H1 و همچنین بین گروه های (H2–H1در تمام مقایسه های دو به دو در روش های مختلف آماده سازی عاج اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0P.v<). در گروه PLP بین میانگین استحکام باند برشی در دو گروه Control – H1 تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0P.v<).
    نتیجه گیری
    برداشت کلاژن سطح عاج با هیپوکلوریت سدیم موجب کاهش معنی دار استحکام باند برشی سیستم های با پایه الکل، آب و استون گردید به استثنای کاربرد هیپوکلریت قبل از اچینگ در سیستم های استونی که استحکام باند تغییری نکرد.
    کلیدواژگان: عوامل باندینگ عاجی، استحکام باند برشی - کلاژن، هیپوکلریت سدیم
  • محمدتقی چیت سازی، اردشیر لفظی، امیر اسکندری، علی مرتضوی صفحه 70
    زمینه و هدف
    تضعیف قدرت سیستم دفاعی در افراد سیگاری، پاسخ مطلوب این افراد را به درمانهای غیرجراحی و جراحی پریودنتال در مقایسه با افراد غیرسیگاری و یا افرادی که آن را ترک کرده اند کاهش می دهد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه بهبودی بافتهای پریودنتال متعاقب مرحله یک درمان به تنهایی و به همراه تجویز آزیترومایسین و یا داکسی سایکلین، در بیماران سیگاری مبتلا به پریودنتیت مزمن می باشد.
    روش بررسی
    در یک مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تعداد 45 بیمار مرد سیگاری مبتلا به پریودنتیت مزمن بعد از معاینه اولیه که شامل اندازه گیری شاخصهای Bleeding On Probing(BOP)، Probing Depth (PD) و Clinical Attachment Loss (CAL) می شد، با استفاده از روش تصادفی (قرعه کشی) در یکی از گروه های سه گانه 15تایی که شامل گروه کنترل با مرحله یک درمان به تنهایی، گروه دوم با مرحله یک درمان به همراه کپسول داکسی سایکلین و گروه سوم با مرحله یک درمان به همراه آزیترومایسین قرار گرفتند. داده های به دست آمده از مطالعه به وسیله روش های آماری توصیفی (میانگین ± انحراف معیار)، آزمون Wilcoxon و آزمون تحلیل واریانس (GLM) و به وسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه 13 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    پس از شش ماه شاخصهای [BOP، PD، CAL] دوباره اندازه گیری و ثبت شدند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در تمامی گروه ها اختلاف معنی داری در بین پارامترهای اندازه گیری شده [BOP، PD، CAL]قبل و بعد از درمان وجود دارد (05/0P<). اما در مورد تفاوت پارامترهای بالینی بین گروه ها چنین نتایجی حاصل گردید: PD بین گروه های مصرف کننده داکسی سایکلین و آزیترومایسین تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت اما هر دو گروه مورد تفاوت آماری معنی داری در کاهش PD نسبت به گروه کنترل نشان دادند(05/0P<). در مورد CAL گروه مصرف کننده آزیترومایسین مطلوبترین نتایج را نسبت به گروه های مصرف کننده داکسی سایکلین و کنترل نشان داد و تفاوت آماری معنی داری در مقایسه با هر دو گروه اخیر وجود داشت(05/0P<). گروه مصرف کننده داکسی سایکلین هم در مقایسه با گروه کنترل کاهش آماری معنی داری در CAL نشان داد (05/0P<). در مورد BOP تفاوت آماری معنی داری بین نتایج سه گروه مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    استفاده از آزیترومایسین یا داکسی سیکلین به همراه درمان مرحله یک کاهش معنی داری را در شاخصهای ((BOP، PD، CAL در مقایسه با مرحله یک درمان به تنهایی باعث می شود.
    کلیدواژگان: آزیترومایسین - داکسی سایکلین، پریودنتیت مزمن، افراد سیگاری
  • فریال طالقانی، سعید صادقیان، رخساره صادقی، عبدالرضا درافشان صفحه 76
    زمینه و هدف
    مطالعات اخیر نشان می دهند که بین سلامت پریودنتال و بیماری های قلبی ارتباط وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی این ارتباط پس از یکسان سازی ریسک فاکتورهای بیماری قلبی، در گروهی از جمعیت ایرانی است.
    روش بررسی
    در این مطالعه تحلیلی، صد و بیست بیمار با میانگین سنی 6/9±52 سال در دو گروه مورد و شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. گروه مورد از بین بیماران بستری در بخش قلب بیمارستان مصطفی خمینی انتخاب شدند که بیماری آنها به تایید پزشک متخصص قلب رسیده بود. بیماران گروه کنترل از بین افراد بستری در سایر بخشهای بیمارستان، انتخاب شدند. یکسان سازی بیماران دو گروه از لحاظ ریسک فاکتورهای بیماری قلبی شامل سن، جنس، تعداد افراد سیگاری و میزان مصرف سیگار، میزان تری گلیسیرید، کلسترول و قند خون، شاخص وزن، سابقه خانوادگی بیماری ایسکمیک قلب صورت گرفت. معاینه پریودنتال در کلیه بیماران به صورت اندازه گیری حد چسبندگی پریودنتال، شاخص پلاک، شاخص خونریزی از لثه و تعداد دندانهای باقیمانده در دندانهای Ramford انجام گرفت. جهت بررسی همسان بودن متغیرهای سن، جنس، فشار خون و سابقه خانوادگی بیماری قلبی از آزمون X2 و بررسی متوسط BMI در دو گروه و مقایسه AL، PI، BPI و TL از آزمون t استفاده شد.
    یافته ها
    شاخص پلاک، شاخص خونریزی از لثه و میزان از دست رفتن چسبندگی در گروه بیماران قلبی بیشتر از گروه شاهد بود و این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود(05/0P<). تعداد دندانهای باقیمانده در دو گروه از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نشان نداد(05/0P>).
    نتیجه گیری
    براساس نتایج مطالعه اخیر بیماری پریودنتال می تواند یک عامل خطر برای بیماری های ایسکمیک قلب محسوب شود.
    کلیدواژگان: بیماریهای پریودنتال، عامل خطر، بیماریهای ایسکمیک قلبی
  • سیدمحسن هاشمی نیا، نریمان جعفری صفحه 84
    زمینه و هدف
    روش رایج برای اندازه گیری طول کانال، بهره گیری از پرتونگاری می باشد که در برخی موارد با محدودیتهایی روبرو می گردد. وجود مشکلاتی مانند واکنش تهوع شدید، بارداری و یا روی هم افتادن تصاویر ساختمانهای آناتومیک، وجود یک ابزار کمکی برای تعیین طول کارکرد مناسب را ضروری می نمایند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی دقت دو نوع دستگاه تعیین کننده طول کانال ریشه می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی صد و شصت عدد دندان خارج شده به سه گروه (گروه اول دندانهای تک کاناله- گروه دوم دندانهای دو کاناله و گروه سوم دندانهای سه کاناله) تقسیم شدند. پس از ایجاد حفره دسترسی و کدگذاری دندانها، اندازه طول واقعی هر کانال با بردن فایل مناسب به درون کانال و جا دادن آن در موقعیت نوک به نوک با فورامن آپیکال تعیین و ثبت گردید. پس از تهیه محیط آزمایش Donnelly، هر دندان تا ناحیه CEJ درون این محیط قرار گرفت. طول کانال هر دندان با توجه به شماره کد آن توسط دستگاه های Ipex و Raypex5 اندازه گیری و ثبت گردید. داده ها توسط روش های آمار توصیفی شامل تعیین توزیع فراوانی مقادیر خطا و آمار تحلیلی شامل آزمونهای Paired t، McNemar و آنالیز رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    با پذیرش خطای 5/0± میلی متر دستگاه Raypex5، دقت 1/83% (95% حدود اطمینان: 89-3/77) و دستگاه Ipex، دقت 8/78% (95% حدود اطمینان: 2/85-3/72) را نشان داد. با استفاده از آزمونMcNemar اختلاف معنی داری بین دو دستگاه وجود نداشت (337/0=P).
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های این بررسی همیشه نمی توان به ادعای کارخانه سازنده اکتفا کرد و از این دستگاه ها می توان به عنوان یک ابزار کمکی در تعیین طول کارکرد مناسب و نقطه ختم درمان در کنار رادیوگرافی استفاده کرد.
    کلیدواژگان: تعیین طول کارکرد - آپکس یاب الکترونیکی - رایپکس پنج، آیپکس
  • سیدجلال پورهاشمی، نسرین آخوندی، حسن احسانی صفحه 91
    زمینه و هدف
    در صورت ارائه خدمات مناسب پیشگیری می توان انتظار کاهش پوسیدگی های دندانی و ارتقای سلامت دهان و دندان جامعه را داشت. هدف این مطالعه ارزیابی چگونگی ارائه خدمات پیشگیری از پوسیدگی توسط دندانپزشکان عمومی شهر تهران به بیماران می باشد.
    روش بررسی
    در یک مطالعه مقطعی 155 دندانپزشک عمومی با حداقل دو سال سابقه کار در مطب از طریق یک نمونه گیری تصادفی سیستماتیک از مناطق 22 گانه شهر تهران انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه ای که بین آنان توزیع گردید به دست آمد. این پرسشنامه مشتمل بر اطلاعاتی از نوع خدمات پیشگیری ارائه شده توسط هر دندانپزشک به بیماران خود از قبیل آموزش بهداشت، فلورایدتراپی، سیلنت تراپی و آموزش تغذیه، همچنین میزان رضایت دندانپزشکان از خدمات پیشگیری و نوع بیماران پذیرش شده بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی Spearman و نسبت Chi-square مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    پنج نفر از دندانپزشکان معادل 12/3% هیچ گونه خدمات پیشگیری ارائه نمی کنند. 95 نفر برابر 3/61% از دندانپزشکان به بیماران خود آموزش بهداشت می دهند، 126 نفر برابر 3/81% فلورایدتراپی و 125 نفر معادل 6/80% در صورت لزوم سیلنت تراپی را انجام می دهند. 147 نفر معادل 8/94% اعلام کردند در آموزش بیماران خود بر نقش پیشگیری در سلامت دهان و دندان تاکید می کنند. فقط بیست نفر برابر 9/12% از دندانپزشکان از خدمات پیشگیری خود کاملا راضی هستند. 7/41% از دندانپزشکان ارتقای آگاهی بیماران و 6/34% از آنان پوشش خدمات پیشگیری توسط بیمه ها را راهکارهای مناسب جهت بهبود خدمات پیشگیری می دانند.
    نتیجه گیری
    سهم خدمات پیشگیری در کار حرفه ای دندانپزشکان تهران رضایت بخش نبوده و راهکارهای بهبود آن ارتقای آگاهی مردم، اصلاح بیمه ها و تغییر نگرش دندانپزشکان می باشد.
    کلیدواژگان: خدمات پیشگیری، پوسیدگی، دندانپزشک عمومی
  • مریم جاویدی، مینا زارعی، مهدی وطن پور صفحه 97
    زمینه و هدف
    پاکسازی و شکل دهی کانال ریشه از مهمترین مراحل درمان می باشد که برای کاهش حوادث حین درمان و سهولت کار سیستم های چرخشی، نیکل تیتانیوم متنوعی عرضه شده است. هدف از این مطالعه مقایسه کارآیی سه سیستم چرخشی پروفایل (Profile)، فلکس مستر (Flexmaster) و ریس (Race) در آماده سازی کانال و حفظ مرکزیت کانال ریشه دندان می باشد.
    روش بررسی
    این مطالعه از نوع تجربی آزمایشگاهی تصادفی با استفاده از شصت کانال (نوع سه طبقه بندی (Weine ریشه مزیال مولر مندیبول با انحنای ملایم (15-35 درجه) انجام گرفت. دندانها به سه گروه بیست تایی تقسیم شدند و در مقاطع شش و سه میلی متر از آپیکال، ریشه ها برش افقی داده شدند و سپس در موقعیت اول مانت شده و با توجه به دستور شرکت سازنده فایل ها، آماده سازی کانال ها صورت گرفت (گروه A: پروفایل، گروه B: فلکس مستر و گروه C: ریس). از مقاطع ریشه ها قبل و بعد از اینسترومنتیشن، فتوگرافی تهیه شد و تصاویر با استفاده از نرم افزار فتوشاپ ویرایش هشت ارزیابی گردید و قابلیت حفظ مرکزیت کانال و جهت جا به جایی تعیین شد. آنالیز آماری به وسیله آزمون آنالیز واریانس یک سویه (ANOVA) و تست Tukey انجام شد.
    یافته ها
    در مجموع بین سه گروه آزمایشی در هر دو ناحیه میانی و آپیکالی، اختلاف آماری ارزشمند بود. در تمامی گروه ها جا به جایی کانال به سمت فورکیشن بیشتر بود و ریس بیشترین میزان جا به جایی و پروفایل کمترین میزان جا به جایی را در نواحی میانی و آپیکالی داشت (001/0=P).
    نتیجه گیری
    در این مطالعه پروفایل بهترین سیستم به لحاظ حفظ شکل کانال بود.
    کلیدواژگان: سیستم های چرخشی، جا به جایی، آماده سازی کانال
  • رامین مشرف، بهرام سلیمانی، ساناز روحانی صفحه 103
    زمینه و هدف
    سمان های موقت برای نگهداشتن کوتاه مدت رستوریشن های موقت و دایم بر روی دندانهای تراش خورده به کار می روند. هدف از این مطالعه مقایسه میزان گیر ناشی از دو نوع سمان موقت ایرانی و خارجی می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی، پس از تهیه حفراتی با قطر 9/5 و ارتفاع شش میلی متر در آلیاژ برنج و پر کردن آنها با آمالگام، 36 core آمالگامی تهیه شد، سپس در 36 شمش استوانه ای از آلیاژ رکسیلیوم حفراتی با قطر و ارتفاع شش میلی متر تهیه گردید و coreهای آمالگامی به دو دسته تقسیم و در این حفرات با دو نوع سمان موقت سمان شدند. نمونه ها به مدت 24 ساعت در محیطی با رطوبت 100% قرار گرفتند و سپس coreهای آمالگام با دستگاه DARTEK با سرعت 02/0 سانتی متر در دقیقه تحت فشار واقع شد تا از حفرات آلیاژ رکسیلیوم خارج شوند. میانگین نیروهای جداکننده با آزمونMann-Whitney مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
    یافته ها
    میانگین نیروی جدا کننده در نمونه های ایرانی 02/10±2/38 و در نمونه های خارجی 05/26±9/153 مگاپاسکال محاسبه گردید که تفاوت آنها معنی دار بود(0005/0P<).
    نتیجه گیری
    گیر ناشی از سمان موقت ایرانی به طور قابل ملاحظه ای کمتر از نوع خارجی بود.
    کلیدواژگان: سمان موقت، گیر، دندان تراش خورده، رستوریشن، اوژنول، اکسید روی
|
  • Ahmad Sodagar *, Mohammad Hossein Ghahramani, Poria Motahhari, Samir Zahedpasha Page 8
    Background and Aim
    It has been reported that, administration of excessive vitamin A can lead to profound effects on bone. This vitamin can induce bone degradation by stimulating the formation of mature osteoclasts from precursors. This study was designed to determine the effect of vitamin A on orthodontic tooth movement (OTM) using animal model.
    Materials and Methods
    A total of 80 male Wister rats were included in this clinical trial. They were divided into eight equal groups. Orthodontic appliances were applied in all the eight groups to deliver an initial force of 60gr for 14 days on the first molar tooth. Six different doses of vitamin A were prepared. In addition to study groups, two control groups were considered as well. One control groups received daily intraperitoneal injections of olive oil and the other did not. Five rats were considered as normal base which received neither appliance nor injection and they were used for histological comparison with all groups. Study groups received 250, 500, 750, 1000, 1750, 2500 IU/Kg doses of vitamin A intraperitoneally each day. OTM was measured at the start and at the end of the study. Blood samples were taken from the heart, and the level of serum alkaline phosphatase was evaluated. After sacrificing the animals, cross-sections of maxilla were prepared by H&E and histological assessments were performed. The descriptive data was analyzed with SPSS version 11 and results were presented by mean and standard deviations. Group differences were analyzed by using One-way ANOVA, followed by Tukey, Kruskal-Wallis and Chi-Square tests.
    Results
    From the eight groups studied the highest amount of OTM was observed in the 2500 IU/Kg group and the least OTM was demonstrated in the 250 IU/Kg study group. Histological assessments showed no difference between vitamin A-treated and control groups. No difference was demonstrated between the groups when comparing the number of osteoclasts, cementoclasts, PDL width, root resorption, and serum alkaline phosphatase (P>0.05). However significant difference was observed between normal base group and the other eight study groups.
    Conclusion
    Based on the results of this study, despite reported effect of vitamin A on bone tissue, it did not accelerate alveolar bone remodeling and therefore did not change the process of orthodontic tooth movement.
  • General dental practitioners and management of traumatic dental injuries in children
    Bahman Seraj, Mahdi Shahrabi *, Maryam Bijani, Ali Asghar Haeri Mehrizi Page 18
    Background and Aim
    Usually, traumatic dental injuries are considered a bad experience to children. It is important to treat these conditions as soon as possible. The aim of the present study was to evaluate the knowledge of general dentists practicing in Tehran regarding the management of such injuries.
    Materials and Methods
    This cross sectional survey was carried out in Tehran. A total of 165 general private dentists were included in this study. A questionnaire was used to collect information from the study participants. The SPSS statistical software package (Version 11.5) and Mann–Whitney, Kruskal–Wallis, Independent sample t-test and Pearson correlation coefficient were used for statistical analyses.
    Results
    Knowledge of dentists regarding traumatic injuries to children’s teeth was %64 and the amount of their Knowledge had inverse relation with their age and direct relationship with the time of graduation from dental school.
    Conclusion
    Based on the results of this study, general dentists practicing in Tehran have relatively adequate knowledge of dental trauma. However, it is necessity to further expand their knowledge through continuing medical educations.
  • Pemphigus Vulgaris – Homeopathy – Wellness_Number Of Lesions_Pain Page 23
    Introduction
    Pemphigus vulgaris is a chronic vesicular and autoimmune disease that involves the skin and mucosal membranes. The prevalence is low and drugs used for treating pemphigus have a lot of side effects. It has been suggested that homeopathy may be helpful in treating pemphigus conditions. The aim of this study was to evaluate the role of homeopathy in treatment of pemphigus vulgaris patients. Report of Cases: A total of 12 new patients were identified over 1.5 year period. Those who did not used any drug for treatment of their pemphigus. Seven patients volunteered to be treated by homeopathy. Homeopathy treatment was applied for four weeks during the waiting period until biopsy confirmation report was received. No drug was used over this period in order to evaluate the efficacy of homeopathy alone. By the end of homeopathy treatment, patients were evaluated regarding the number of lesions, amount of pain and their wellness. According to the findings, two patients had prominent remission and six of them reported feeling better and had less pain. It seems that homeopathy does not have the expected efficacy of conventional therapy in controlling pemphigus conditions, but it may be used together with conventional treatment in order to reduce pain, dosage of corticosteroid medication used and also facilitates patient's recovery. In conclusion, further studies are required in order to determine the value of homeopathy more accurately when treating pemphigus conditions.
  • Sosan Sadeghian *, S. Mohammad Razavi, Ali Reza Masaeli Page 29
    Background and Aim
    Different materials are used in orthodontic treatments. These materials are subjected to damp oral environment which can modify their properties. The purpose of this study was to evaluate the in-vivo biocompatibility of eight orthodontic materials, which were implanted in rat connective tissues.
    Materials and Methods
    Through an interventional experimental study, the biocompatibility of eight clinically used materials were evaluated. These materials were composed of two coil springs (S.L.S and NiTi), two glass ionomer cements (Bandtate and Ariadent), two O-ring (American ortho and Pooyan tebbe nour) as well as two orthodontic acrylic resins (Acropars and Bayer). Ninety-six white female rats were included in the study. Five sites were marked on the dorsal subdermal connective tissue of each rat, and then two pieces of each material measured at one centimeter long were implanted in the right side and two pieces of another material on the left. Also a similar incision was made at the two other marked sites, and then sutured, without inserting any material. Biopsies were taken from the specified sites, 15, 30 and 60 days following implantation. Tissue reactions were reported after microscopic evaluation, using the inflammation assessment chart. Non-parametric tests such as Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests were used for data analysis.
    Results
    This study demonstrated biocompatibility of acrylic resins and O-rings in the 15- and 30-day experiments. In the glass ionomer cement biopsies significant inflammatory reaction was detected In the 60-day experiment. Significant biocompatibility difference was observed between the coil springs groups (S.L.S-NiTi) and controls In the 30 and 60-day experiments.
    Conclusion
    This study suggests that coil springs and glass ionomer cements can be considered as cytotoxic materials. Although, further studies are recommended in order to support these findings.
  • Maryam Zare Jahromi *, S. Mohammad Razavi, Behrang Tabesh Page 37
    Background and Aim
    There are a few conditions that prove a sealer to be suitable for use in practice. One of the important factors in a good sealer is its biocompatibility. The purpose of this in-vivo study was to compare the biocompatibility of two types of endodontic sealers; AH26 and Apexit by using animal model.
    Materials and Methods
    A total of eleven white rats were included in this interventional in-vivo study. After sedation of rats, two sealers (AH26 and Apexit) were implanted in the subcutaneous tissue of each rat. AH26 was implanted in two sites of subcutaneous tissue in the left side and Apexit was implanted in two sites in the right side and the control site was designated in between them. In control group, the incisions were made similar to AH26 and Apexit groups and sutured without insertion of any material. Biopsies were taken from five rats after three days and from the other six rats after thirty days. Histological specimens were studied by pathologist and findings were reported. Data was analyzed using appropriate statistical procedures as well as Mann–Whitney and Kruskal-Wallis tests in order to report the significance level
    Results
    Although Apexit caused more inflammation compared to AH26, after 3 and 30 days, but such difference was not statistically significant (P>0.05). However, both sealers initiated mild to moderate inflammation when judged against control group and the difference was statistically significant (P<0.05).
    Conclusion
    Even though AH26 and Apexit cause inflammation in subcutaneous tissues of rats but they have moderate biocompatibility as the inflammation was graded two in this study according to the pathologic report.
  • Masoud Sharifi *, Katayon Borhan Modjabi, Mohammad Reza Salmani, Azim Mostajeri, Mahmood Alipour Heidari Page 43
    Background and Aim
    Hepatitis B virus (HBV) is one of the main causes of chronic liver disease and hepatocellular carcinoma. Dentists, surgeons, and dialysis staff, are considered to be at higher risk of HBV compared to other health care providers. The aim of this study was to determine the correlation between anti-HBs level with education status and duration of dental experience among dentists practicing in Qazvin city, Iran.
    Materials and Methods
    The participants of this analytical-descriptive survey were consisted of all dentists practicing in Qazvin. A questionnaire was used to collection demographic and clinical information. This step was followed by the collection of blood samples. ELISA technique was used for laboratory assessment of serum specimens for HBsAg and anti-HBs antibody titer. SPSS software and Chi-square test were used for data analysis.
    Results
    Out of 77 dentists who completed the questionnaire, 74 (93.7%), including 49 general practitioners (63.6%) and 24 specialists (36.4%) supplied their blood samples. All blood samples were HBsAg negative. A total of 40 general practitioners (81.6%) and 24 specialists (85.7%) had proper vaccination (dosage). Among all, 34 general practitioners (69.4%) and 12 specialists (24.9%) reported exposure to patients with hepatitis. The antibody level was less than 10 mIU/ml in 8 general practitioners (10.8 %), 10-100 mIU/ml in 12 dentists (16.2%), 100-500 mIU/ml in 23 (31.1%) others, and it was more than 500 mIU/ml in 31 dentists. This level was positive (10-500 mIU/ml) in 2 general practitioners (2.7%) that did not have prior vaccination history. There was a significant correlation between antibody level and vaccine dosage (P= 0.04), as well as the education status (general and specialist) (P=0.03). There was no significant correlation between antibody level and duration of dental practice.
    Conclusion
    This study showed significant correlation between anti-HBs antibody levels with education status of dentists in Qazvin city. However, we were not able to detect a significant correlation between antibody level and duration of dental practice in this population.
  • Frequency of orthodontic malpractice cases and verdicts filed at the Iranian Medical Council during 1994-2004
    Mohammad Sadegh Akhoundi *, Mohammad Javad Kharrazi Fard, Shagayegh Rahmatian, Javad Chalipa, Mohammadhashem Hosseini Page 50
    Background and Aim
    The number of complaints filed by patients at the Iranian Medical Council is rising in recent years. Some of the complaints are related to orthodontics malpractice cases. The aim of this study was to investigate the frequency of orthodontics malpractice complaints filed against either specialists or general dental practitioners according to the final decree registered at the Iranian Medical Council.
    Materials and Methods
    This descriptive study was designed to examine the relevant documents filed since 1372 (1994), which received rulings by the Iranian Medical Council.
    Results
    Of the 54 orthodontics cases, 31 were filed against general practitioners, 16 against orthodontists, 3 against pediatricians and 4 against so-called denturists. A total of 25 cases were acquitted of all charges, 3 cases were punished verbally, 33 cases received written notice and 4 cases of dentuirists were referred to court. Among all, 27 malpractice cases were against removable and 26 involving fixed orthodontic treatments. Twelve convicted individuals were also charged with lack of professional care, 14 with lack of expertise, and 2 for negligence.
    Conclusion
    This study shows a considerable rise in convicted malpractice cases filed against general dental practitioners (88%), according to registered cases at the Iranian Medical Council over the past ten years. For prevention and control of such events, this result suggests that more education and closer supervision as well as enforcement of regulations are required by authorities.
  • Mohammad Reza Fallahi, S. Masoud Bayan Zadeh, S.M. *, Lina Malkomian Page 55
    Background and Aim
    The local made eugenol-free temporary cement (P-cem) has been used by considerable number of Iranian dentists. The purpose of this study was to evaluate the physical properties of this cement and compare it with Temp Bond of Switzerland using ISO 3107 criteria.
    Materials and Methods
    In this laboratory investigation we used 6 samples of each cement type, in order to test and determine the average setting time, compressive strength, film thickness, as well as solubility and disintegration rate according to ISO 3107 standards. After conducting data analysis, Student T-test was used for detection of significance level.
    Results
    The average setting time was 4.57 and 4.03 for P-cem and Temp Bond respectively. The average compressive strength for P-cem was 5.7 Mpa and 9.6 Mpa for Temp Bond. The average film thickness for P-cem was 20.16 μm and 5.83 μm for Temp Bond. The 24-hour solubility and disintegration rate for P-cem was %1.03 and %0.9 for Temp Bond. Analysis of data showed significant statistical difference between the two cements with regards to setting time, compressive strength and film thickness (P<0.001). However, there was no significant difference between the two cements in relation to solubility and disintegration rate, although the values for both cements were within the standard range according to specifications of ISO 3107.
    Conclusion
    Based on the findings of this study, both cements can provide valuable clinical applications, although biocompatibility test for P-cem is highly recommendable.
  • Hamid Kermanshah *, Hamid Ghanbaripour Page 60
    Background and Aim
    Recent studies have reported the increase in bonding stability when collagen was removed from the dentin surfaces. This study was designed to investigate the effect of collagen removal on the shear bond strength of three single bond dentin bonding systems with structural differences.
    Materials and Methods
    This laboratory experiment was performed on 100 intact bovine incisors. Smooth surfaces of dentin on the buccal aspects of teeth were prepared. The samples were then classified, according to dentin conditioning and bonding types, into 4 main groups A) The use of 3 adhesive systems, P&B NT, SB, and PLP, with no dentin treatment by sodium hypochlorite solution (control group). B) The use of adhesive system P&B NT with dentine treatment by sodium hypochlorite solution for 1 min, before, after and without etching. C) The use of adhesive system SB with dentine treatment by sodium hypochlorite solution for 1 min before, after and without etching. D) The use of adhesive system PLP with dentine treatment by sodium hypochlorite solution for 1 min before bonding system. A cylinder of Z100 (3M) dental composite with a 2-mm diameter and 3-mm height was placed on the adhesive covered dentin surface of all groups and light-cured (900 mW/cm2, for 40 sec).The specimens were kept in distilled water at room temperature for one week and then thermo cycled for 500 times (5-556). Shear bond strength of specimens was measured using a Zwick testing machine with cross-head speed of 0.5 mm/min and chisel from shearing blade. Data were analyzed by Two Way ANOVA, Tukey HSD and Dunnet T3 tests with P-value < 0.05 as the limit of significance.
    Results
    1) Bonding type, dentin conditioning and their combined effects had statistically significant effects on the shear bond strength (P<0.05). 2) The mean shear bond strength values were not the same in the PLP and P&B NT groups and were found to be higher in the PLP group (17.41±2.96mpa-12.77±1.51mpa). 3) In the P&B NT group, there were statistically significant differences in the mean shear bond strength among different dentin conditioning methods in all binary comparisons (except between control-H1). 4) In the SB group, there were statistically significant differences in the mean comparisons (except between control-H1 and H1-H2). 5) In the PLP group, statistically significant differences in the control-H1 groups in the mean shear bond strength values were found.
    Conclusion
    Collagen removal from dentin surface caused a significant decrease in shear bond strength of alcohol, water and acetone-based bonding systems except when hypochlorite was used before etching in the acetone-based bonding system.
  • Page 70
    Background and Aim
    Weaker immune system in smokers reduces the favorable response of these patients to both surgical and non-surgical periodontal treatments in comparison with non smokers and ex-smokers. The aim of the present study was to compare the healing of periodontal tissues following phase1 therapy alone, or along with taking Azithromycin or Doxycycline in smokers with chronic periodontitis.
    Materials and Methods
    In this investigation a total of 45 male smokers with chronic periodontitis were randomly assigned into 3 groups, each containing 15 patients. All patients were initially examined by measuring the periodontal indices, such as Bleeding On Probing (BOP), Clinical Attachment Level (CAL), and Probing Depth (PD). The control, group received phase1 therapy only. While the second and third groups received Doxycycline and Azithromycin respectively along with phase1 therapy.
    Results
    The periodontal indices were measured and recorded again after six months. The results showed that, there was a significant difference between all recorded parameters before and after the treatment (P<0.05). However, there was no statistically significant difference between Doxycycline and Azithromycin groups regarding PD index (P>0.05), but groups receiving antibiotics showed statistically significant reduction in PD compared to control group (P<0.05). The best result for CAL was obtained in Azithromycin group when compared with Doxycycline and control groups. Also, a statistically significant difference was detected between the two antibiotic groups (P<0.05). Furthermore, Doxycycline group showed a statistically significant reduction in CAL in comparison with the control group (P<0.05). Regarding BOP index no statistical significant difference was seen between the results of the 3 groups under investigation (P>0.05).
    Conclusion
    Azithromycin and Doxycycline consumption along with phase 1 therapy may improve the clinical periodontal indices in comparisons with phase1 therapy alone.
  • S. Mohsen Hasheminia *, Nariman Jafari Page 84
    Background and Aim
    Radiography is still the common method of measuring working length in root canal therapy. While, gag reflex, pregnancy or superimposition of anatomical structures on root canal may be considered as some of the limitations to this procedure. Therefore, application of any accessory measurement device may be useful. The aim of this investigation was to assess the ability of two apex locator systems (Ipex and Raypex5) in measuring root canal length accurately.
    Materials and Methods
    A total of 160 extracted human teeth were used in this laboratory investigation. The teeth were divided into 3 groups of single-canal, two-canal and three-canal teeth. The access cavities were then prepared and the actual length of each canal was measured by inserting an appropriate file into the canal until the tip of the file was seen at the apical foramen. The Donnelly test medium was prepared and each tooth was placed in the medium up to the CEJ. The length of each tooth was measured again and recorded using Ipex and Raypex5 systems. The data were statistically analyzed using Liner-Regression, McNemar and t-tests.
    Results
    The accuracy of Raypex5 showed to be 83.1% (95% CI: 77.3-89). Likewise the accuracy of Ipex was 78.8% (95% CI: 72.3-85.2). Both measurements were with in the limits of ±0.5mm from apical foramen. Mc Nemar test showed no significant difference between the two groups (P=0.337).
    Conclusion
    Based on the results of this study, it can be concluded that manufacturer's data are not always reliable. However, these systems can be used as accessories in addition to radiography for accurate working length measurements.
  • Page 97
    Background and Aim
    Cleaning and shaping has been recognized as one of the most important steps of root canal treatment. Various Ni-Ti rotary systems have been introduced for reduction of complications and facilitating the root canal shaping process. The purpose of this study was to determine the amount of transportation by using the three rotary systems, Profile, Flex master and Race.
    Materials and Methods
    This ex-vivo randomized controlled trial was carried out on mesial mandibular root canals (type3 Weine) with mild curvature (15-35o). The roots were randomly divided into three groups of 20 canals each. The roots were sectioned horizontally at 3mm, 6mm from the apex and then, reassembled before instrumentation according to the manufacture's guidelines. Photographs were taken from the cross sections before and after instrumentation. Image analyses were performed by Photoshop software, version 8. The ability to preserve canal shape centrally as well as the direction of transportation was determined next. Data was analyzed by ANOVA and Tukey tests.
    Results
    The difference was significant in mid apical parts when comparing the three groups. Most transportation was in the furcation area. Race had the most and profiles showed the least transportation in both parts of the roots (P=0.001).
    Conclusion
    The profile system was found to be the best for preserving the centering position of the root canal among the three rotary systems.